Sonet CLIII
Stanisław Sojka
Usypia Kupid, odłożył pochodnie.
A służka Diany z tej gratki korzysta,
Płomień miłosny wykrada niegodnie;
Gasi go woda źródlana i czysta,
Której ów płomień miłości użyczył
Ciepła, a ono wiekuiste, żywe,
Przemienia źrodło owe w zdrój leczniczy:
Przeciw chorobom lekarstwo prawdziwe.
W oku kochanki mej Kupid ponownie
Wzniecił pochodnie, a później przytyka
Na próbę do mej piersi. Niewymownie
Chory, do owej kąpieli pomykam.
Lecz nie pomogło. Jedyne zbawienie
Tam, skąd wziął ogień: kochanki spojrzenie.
Comentários
Envie dúvidas, explicações e curiosidades sobre a letra
Faça parte dessa comunidade
Tire dúvidas sobre idiomas, interaja com outros fãs de Stanisław Sojka e vá além da letra da música.
Conheça o Letras AcademyConfira nosso guia de uso para deixar comentários.
Enviar para a central de dúvidas?
Dúvidas enviadas podem receber respostas de professores e alunos da plataforma.
Fixe este conteúdo com a aula: