Allemansplein (Wat Het Nooit Was)
We wisten van niks
We dachten in het groot
De tijd was aan ons, niemand ging dood
We dronken, zongen op het allemansplein
Iedereenslied of hoe mooi het ging zijn.
We wisten het zeker
Als hoop en geloof, met hartstocht beleden worden is er geen kloof
Tussen wat je graag ziet, en hoe of het is
Met iedereen samen kan het niet mis
De wereld een vrijplaats het leven een lied
Maar wat we toen dachten wisten we niet
Het leven was simpel de wereld was klein
Maar het was toen nog niet wat het ook nooit zal zijn.
Maar hij wilde willen dat het werkelijk kon
Vrede voor altijd voor iedereen zon
Op onze afghaanse jassen in een park op het gras
Droomden we samen hoe het mogelijk was
In drie accoorden op een halve gitaar
Met marx in je rugzak en een bloem in je haar
Het leven was simpel de wereld was klein
Maar het was toen nog niet wat het nooit zal zijn.
Het leven was simpel, de wereld was klein
Maar het was toen nog niet wat het ook nooit zal zijn.
Niets dan de toekomst stond voor ons in de weg
Een paar dingen regelen in goed overleg
Als het water ging stijgen kocht je een boot
Wie mee wou kon mee, geen zorgen geen nood
Zo voeren we weg, zonder kaptein
De zeilen bol van ons rotsvast refrein
Met een heilig geloof in ons gammel kompas
En we zagen niet dat het niet was wat het was.
Het leven was simpel, de wereld was klein
Maar het was toen nog niet wat het ook nooit zal zijn.
De zee bleek veel groter dan we hadden gedacht
Er stak een storm op van aloude macht
De hemel betrok, het lied werd een vonk
De haven onvindbaar het anker was zoek
Er kwamen een hoop niet terug van de reis
Die zijn ergens gestrand die betaalden de prijs.
Het leven was simpel, de wereld was klein
Maar het was toen nog niet wat het ook nooit zal zijn.
Het leven was simpel, de wereld was klein
Maar het was toen nog niet wat het ook nooit zal zijn.
Ik weet het niet zeker, ik weet niks zeker meer
Kreeg ik de kans wie weet ging ik weer
Wie niet durft te hopen, loopt het mooiste mis
Ook al gaat het nooit worden wat het nooit is
Ook al zal het nooit worden wat het nooit is
Ook al gaat het nooit worden wat het nooit is.
Allemansplein (o que nunca foi)
Não sabíamos nada sobre isso
Nós pensamos grande
O tempo era nosso, ninguém morreu
Bebemos, cantamos na praça de todos
A música de todo mundo ou quão bonita seria.
Tínhamos certeza
Se esperança e fé são professadas com paixão, não há diferença
Entre o que você gosta de ver e como é
Não pode dar errado com todo mundo
O mundo, um santuário, uma canção
Mas não sabíamos o que pensávamos então
A vida era simples, o mundo era pequeno
Mas ainda não era o que nunca será.
Mas ele queria que fosse possível
Paz para sempre a todo o sol
Em nossos casacos afegãos em um parque na grama
Sonhamos juntos como isso era possível
Em três acordes em uma meia guitarra
Com Marx na mochila e uma flor no cabelo
A vida era simples, o mundo era pequeno
Mas ainda não era o que nunca será.
A vida era simples, o mundo era pequeno
Mas ainda não era o que nunca será.
Nada além do futuro nos atrapalhou.
Algumas coisas podem ser organizadas em consulta
Quando a água começou a subir, você comprou um barco
Quem queria participar, não se preocupe, não se preocupe
Então partimos sem um capitão
As velas do nosso coro sólido
Com uma fé santa em nossa bússola precária
E nós não vimos que não era o que era.
A vida era simples, o mundo era pequeno
Mas ainda não era o que nunca será.
O mar acabou por ser muito maior do que pensávamos
Uma tempestade de poder antigo surgiu
O céu clareou, a música se tornou uma faísca
O porto se perdeu e a âncora se perdeu
Muito não retornou da viagem
Eles ficaram presos em algum lugar que pagou o preço.
A vida era simples, o mundo era pequeno
Mas ainda não era o que nunca será.
A vida era simples, o mundo era pequeno
Mas ainda não era o que nunca será.
Não tenho certeza, não tenho mais certeza
Eu tive a chance de quem sabe eu fui novamente
Aqueles que não ousam ter esperança perderão o melhor
Mesmo que nunca se torne o que nunca é
Mesmo que nunca seja o que nunca é
Mesmo que nunca se torne o que nunca é.