Eti Fotos (Έτη Φωτός)

Εγώ να σου λέω
Τούτη η ζάλη σκοτώνει
Εσύ να μου λες
Πως δε βλέπεις νεκρούς

Κι η πόλη τρελή
Τυλιγμένη στη σκόνη
Φωνάζει, σπαράζει
Μα εσύ δεν ακούς

Βάλε κρασί στο ποτήρι και ζήσε
Έλα και πες μου ξανά πως μεθάς
Τα μάγια που σ' έπνιξαν μόνη σου λύσε
Κι έρωτας γίνε να μ' αγαπάς

Εγώ να μιλώ
Για τις μέρες που φύγαν
Και εσύ να ρωτάς
Ποιος τις πήρε και πως

Οι τόσες αγάπες
Ρωτάω που πήγαν
Απέχουμε ξέρεις
Χίλια έτη φωτός

Βάλε κρασί στο ποτήρι και ζήσε
Έλα και πες μου ξανά πως μεθάς
Τα μάγια που σ' έπνιξαν μόνη σου λύσε
Κι έρωτας γίνε να μ' αγαπάς

Βάλε κρασί στο ποτήρι και ζήσε
Έλα και πες μου ξανά πως μεθάς
Τα μάγια που σ' έπνιξαν μόνη σου λύσε
Κι έρωτας γίνε να μ' αγαπάς

Βάλε κρασί στο ποτήρι και ζήσε
Έλα και πες μου ξανά πως μεθάς
Τα μάγια που σ' έπνιξαν μόνη σου λύσε
Κι έρωτας γίνε να μ' αγαπάς