Tiān Yá Kè

tiān cāng cāng shì liāo gōng chéng dù hán jiāng
yè máng máng bēi zhōng yuè yǐng xiào huāng táng
shéi xǔ wǒ cè mǎ jiāng hú chuǎng sì fāng
shéi zuì biàn tiān yá mèng xǐng bù jiàn gù xiāng

xī líng xià qī qiū liáng yǔ wěn wǒ chuāng
rènrén zēng rènrén bàng wèi fáng chóu chàng shì qīng kuáng
chūn fēng chuī dé lǜ jiāng nán shuǐ àn chuī bù nuǎn rén xīn shuāng
cù bù jífáng nà shì bù shì wǒ men de guāng

xiāng jiàn hèn wǎn xìng wèi wǎn zài bù gū fù sì jì huā
jiāng gǔ dào xī fēng shòu mǎ huàn xiǎo qiáo liú shuǐ rén jiā
wàn lǐ hé shān wàn jiā dēng wǎng shì rú yān làng táo shā
jiāng píng shēng shuāng xuě yǔ jūn zhǔ jiǔ pēng chá

fāng cǎo zhǎng yān bō liú yúnyìng xié yáng
wèn hé chù xiān xiāng hú dié wèi gǔ yù wèi liáng
nǐ yī jiān dān bù jǐn wàn gǔ chóu bù rú fēn wǒ jǐ liǎng
péi jūn zuì sān wàn chǎng cóng cǐ bù yán lí shāng

xiāng jiàn hèn wǎn xìng wèi wǎn zài bù gū fù sì jì huā
jiāng gǔ dào xī fēng shòu mǎ huàn xiǎo qiáo liú shuǐ rén jiā
wàn lǐ hé shān wàn jiā dēng wǎng shì rú yān làng táo shā
jiāng píng shēng shuāng xuě yǔ jūn zhǔ jiǔ pēng chá

wú biān luò mù xiāo xiāo xià bù jǐn zhǎng jiāng gǔn gǔn lái
fēng dāo shuāng jiàn jiē bù jù zhǐ yào
nǐ wǒ hái zài
dé jì gāo gē shī jì xiū wú jū wú shù yì wú ài
dàn dé yī zhī jǐ wèi jǐn fēng chén wú nài
rèn shān gāo shuǐ yuǎn nǐ zài wǒ yě zài

Andarilhos Distantes

O céu estava cinza quando ousei atravessar o rio frio
Na longa noite, a Lua refletia em meu copo, a tristeza do meu sorriso
Quem me permitiu vagar pelo mundo à cavalo?
Quem está bêbado em seus sonhos e quando acorda não consegue voltar para casa?

Sob o desfiladeiro de Xiling, as gotas de chuva do outono beijam minha janela
Não me importo com ódio ou calúnia, mas minha melancolia ainda persiste
A brisa da primavera traz consigo folhas e as espalha na margem do rio, mas ainda não é capaz de aquecer meu gélido coração
Será essa nossa luz de esperança surgindo inesperadamente?

Me arrependo de não ter te conhecido antes, mas felizmente, nos encontramos agora. Não deixe as estações passarem em vão
Vamos trocar as aventuras à cavalo por pequenas pontes de água corrente e viver uma vida tranquila
Em milhas de rios e montanhas, há milhões de luzes. O passado desaparecerá como fumaça em meio a tempestade de areia
Passarei meus últimos dias aproveitando minha vida ao seu lado

As flores e gramas crescem enquanto as ondas de fumaça e as nuvens flutuantes refletem o Sol poente
Onde está o paraíso que todos falam? Onde borboletas são de ossos e as jades são raras
Você não pode suportar eternamente o peso da angústia e tristeza em seus ombros, por que não compartilha comigo?
Acompanhando você para beber 30. 000 vezes, a partir de agora, nunca mais iremos nos despedir um do outro

Me arrependo de não ter te conhecido antes, mas felizmente, nos encontramos agora. Não deixe as estações passarem em vão
Vamos trocar as aventuras à cavalo por pequenas pontes de água corrente e viver uma vida tranquila
Em milhas de rios e montanhas, há milhões de luzes, O passado desaparecerá como fumaça em meio a tempestade de areia
Passarei meus últimos dias aproveitando minha vida ao seu lado

As folhas das árvores caem sem parar, enquanto observo o fluxo do rio fluindo
Não terei medo das ventanias, geadas, facas ou espadas
Desde que você e eu continuemos juntos
Juntos, cantamos e deixamos o ódio ir embora. Somos livres, sem obstáculos ou restrições
Pois agora eu tenho uma alma gêmea para amar e confortar
Não importa quão altas sejam as montanhas ou quão distante os oceanos estão, onde você estiver, eu também estarei

Composição: Jin Ruochen