Aallon Alla

Jään välissä, tai pohjalla, on soutajan hauta
Sen sinessä niin syvällä eivät siivet auta
Lempeimmän kehdon keinuihin on kaunis sun jäädä
Sen laineilla saa levätä, eikä yksikään pois häädä

Aallon alla voi kaikua ne huudot soutajan huulen
Eivät päälle mun purteni ne kuulu, hiljaisuuden kuulen
Yö yksinään voi yksinäisen, tai eksyneen, kotiinsa tuoda
Vaikka aallot jäisi taakse eivät huudot rauhaa voi suoda

Kuun povella, sen kajossa, on haaveiden hauta
Sen keinuvassa kehdossa eivät aarteet auta
Hellimmän heinän patjoille on helppo mun jäädä
Sen laineille saa nukahtaa, silittäisi päätä
Sen aalloille voi vaipua, eikä yksikään pois häädä

Aallon alla voi kaikua ne huudot soutajan huulen
Eivät päälle mun purteni ne kuulu, hiljaisuuden kuulen
Yö yksinään voi yksinäisen, tai eksyneen, kotiinsa tuoda
Vaikka aallot jäisi taakse eivät huudot rauhaa voi suoda

Aallon alla voi kaikua minun huudot
Eivät kuule kuulevaiset, kuulee kuurot
Yö yksinään voisi viedä yksinäisen
Vaikka jäisi se taakseni, alle aallon, aallon iäisen

Sob a Maré

Sob o gelo, há o túmulo de um remador
No azul da água tão profundo, asas não poderiam ajudá-lo
No balanço mais suave de seu berço aguado, é mais fácil ficar
Em suas ondas você pode descansar, e ninguém deve te afastar

Sob a maré, você pode ouvir os gritos do remador
Mas eu não posso ouvi-lo daqui do meu barco, tudo o que posso ouvir é o silêncio
Somente a noite pode guiar o perdido ou o solitário, e trazê-los para casa
Mesmo que as ondas sejam deixadas para trás, os gritos nunca devem lhe dar paz de espírito

No seio da Lua, em seus brilhos, está o túmulo dos sonhos
Em seu berço, nenhum tesouro pode ajudá-lo
Deitar no colchão mais macio feito de feno, é fácil para mim ficar
Nas ondas eu posso dormir, acariciar minha mente
Em suas ondas eu posso afundar, e ninguém deve me afastar

Sob a maré, você pode ouvir os gritos do remador
Mas eu não posso ouvi-lo daqui do meu barco, tudo o que posso ouvir é o silêncio
Somente a noite pode guiar o perdido ou o solitário, e trazê-los para casa
Mesmo que as ondas sejam deixadas para trás, os gritos nunca devem lhe dar paz de espírito

Sob a maré, meus gritos podem ecoar
Os ouvintes não devem ouvir, mas os surdos sim
Somente a noite poderia guiar os solitários
Mesmo que seja deixada para trás, sob a maré, maré eterna

Composição: