Değmesin Ellerimiz

Ah ne zormuş bitsin demek,
Hala severken seni.
Dudaklarını öpmemek,
Bir yabancı gibi.

Bilirsin ayrılık konusunda,
İyi değiliz ikimiz de.
Bir kıvılcım yeterdi her zaman,
Koşup geri dönmemize.

Değmesin ellerimiz,
Buluşmasın bu gözler.
Yine erir gideriz,
Unutulur yeminler.

Biz hiç beceremedik sevmeyi de terk etmeyi de.
Aşk kokan dudakların karşısında direnmeyi de.

Biz hiç beceremedik sevmeyi de terk etmeyi de.
Aşk dolu mısraların karşısında direnmeyi de.

Ah ne zormuş bitsin demek,
Hala severken seni.
Dudaklarını öpmemek,
Bir yabancı gibi.

Bilirsin ayrılık konusunda,
İyi değiliz ikimiz de.
Bir kıvılcım yeterdi her zaman,
Koşup geri dönmemize.

Değmesin ellerimiz,
Buluşmasın bu gözler.
Yine erir gideriz,
Unutulur yeminler.

Biz hiç beceremedik sevmeyi de terk etmeyi de.
Aşk kokan dudakların karşısında direnmeyi de.

Biz hiç beceremedik sevmeyi de terk etmeyi de.
Aşk dolu mısraların karşısında direnmeyi de.

İşte bir kez daha durup karşında,
Belki de son defa soruyorum sana:

Bitti mi hikayemiz?
Bu ne biçim son böyle?
Değmez miydi sevgimiz,
Savaşıp direnmeye?

Değmesin ellerimiz,
Buluşmasın bu gözler.
Yine erir gideriz,
Unutulur yeminler.

Biz hiç beceremedik sevmeyi de terk etmeyi de.
Kendimize sahip çıkıp dünyayla yüzleşmeyi de.

Biz hiç beceremedik sevmeyi de terk etmeyi de.
Korktuğumuz o gözlerin karşısında direnmeyi de.

Bitmesin hikayemiz...